Tuesday, September 22, 2009

YOUR'E SUCH A LOSER!!

mahirap maging bobo, kasi nga hindi naman lahat ng tao magtyatyaga magturo sayo. buti pa ang tanga, alam mong wala nang pag-asa. pero pag bobo ka, parang lahat ng mali, nakikita sayo. pag sa inyong sampung magkakapatid, ikaw lang ang walang medal, kulang nalang, itakwil ka ng nanay mo. buti nalang, kampi sayo si tatay. lahat kasi ng siyam mong mga kapatid, kamukha ng kumpare niya at ikaw lang ang nahahawig sa kanya. habang lumalaki ka, sinasampal sayo ng mga taong nakakasalamuha mo na bobo ka at wala ring gustong magtiwala sayo kasi alam nilang hindi mo kayang gawin yung mga bagay na nagagawa lang ng matatalino. pinagkakaisahan ka ng mga tao kasi nga bobo ka. ginagawa kang utusan. ang tingin sayo janitor. sa high school ikaw ang nerd, campus laughing stock, ikaw ang taga-dala ng bag ni Boy Bully, math theacher's enemy number one at hindi ka rin kilala ng Physics teacher niyo. ni hindi ka pamilyar kay Maria Clara at Ibarra at hindi mo rin kasundo kahit yung GMRC teacher niyo. ikaw yung tipong naiiwan sa harap ng blackboard kapag pintayo kayo ng teacher niyo para sumagot ng problem solving sa Algebra. pano na kung pati salitang BONUS hindi mo kayang i-spell? naalala ko nung high school teacher namin sa Geometry, sa mga exams niya, mas marami pa yung bonus kesa dun sa mga kailangan namin sagutan. kahit na nga sa mga periodical exams, eto lang ang lagi niyang sinasabi, "numbers 1-15, write bonus. wrong spelling wrong."
ang bobo, high school pa lang, mukha nang walang kinabukasan. pano pa pag-graduate mo? forever ka nalang bang loser? siguro 10yrs from now, nagtatrabaho ka na sa isang malaking company. mga bigating mga tao ang nakakasalamuha mo.
ikaw ang taga-timpla ng kape nila at green ang uniform mo. may hawak ka ring mop pang linis ng kape kapag binato nila sayo yung tasa. kahit sa pag-timpla nalang ng kape, loser ka pa rin. pagdating ng reunion, yung mga classmates mo mga naka-limousine at ferrari. ang pinaka hindi masyadong nagtagumpay sa kanila, sa call center nagtatrabaho. eh ikaw? janitor.
dakilang bobo ka, kahit sa pag-ibig. ginago ka na, mahal mo pa rin at kahit na dumudugo na yung labi mo pati internal organs mo sa pananakit niya, mahal mo pa rin. tatanungin ka ng mga anak mo, "what's wrong mama?" at hindi mo alam yung sagot. kasi English.
ganyan ka kabobo. kahit yata si Joseph Estrada, masisindak sa kabobohan mo. kahit si Bob Ong, magre-resign kapag nalaman niya kung gano ka kabobo kasi hindi kayang arukin ng malawak niyang isipan ang pagka-loser mo. walang advantages ang kabobohan. walang maidudulot na maganda at lalong wala ka ring patutunguhan. loser ka habang buhay. kapag namatay ka, mumurahing ataul lang ang maibibigay sayo dahil wala kang ipon para sa magandang kabaong. at dahil nga mumurahin, madaling mawasak. sa sobrang bigat mo (imagine, wala kang utak pero mabigat ka pa rin, bakit kamo? mabigat kasi yung muscles mo sa sobrang bigat ng trabaho sa pagiging janitor), bumigay yung ilalim, nahulog ka, at walang gustong bumuhat sayo para ibalik ka sa ataul kaya ipapatong nalang nila yung kabaong sa katawan mo sabay tabon ng lupa sayo. see?
hanggang kamatayan, loser ka.

ngayon, gusto mo pa rin bang maging bobo?

No comments:

Post a Comment